In november van het jaar 2021 vertrokken Janka en haar partner voor 21 dagen naar Costa Rica. Wat nu volgt is het verslag van hun bijzonder mooie reis die haar kris-kras door dit prachtige land in Midden-Amerika voerde.

San José

Pura Vida! Een populaire uitspraak onder de Tico’s (inwoners van Costa Rica) en misschien wel de beste manier om reizen in Costa Rica te omschrijven. Reizen in Costa Rica is namelijk in één woord fantastisch. Het land heeft alles wat je zoekt: Van overweldigende natuur, gastvrije mensen die heerlijk ‘tranquilo’ zijn tot een goede keuken. Mooie stranden, nationale parken en wilde dieren vind je er in overvloed!

Het is dan ook niet voor niets het populairste land in Latijns-Amerika en gegarandeerd dat we hier de tijd van ons leven gaan hebben!

Mag ook wel, de afgelopen 2 jaar stonden we zwaar op reis-rantsoen! Onze reis-buit tijdens de corona pandemie was een midweekje Winterberg in 2020 en een weekje Lanzarote in 2021. Niks in vergelijking met een jaar lang de wereld rond…. Ons backpackersbloed was onder nul gezakt en in een diepe noodgedwongen winterslaap. Maar dan eindelijk, Costa Rica in het vizier waar de corona policy gunstig is, het bloed weer kruipt waar het niet gaan kan… 

VAMOS!!

Na een lange vlucht van bijna 12 uur begint onze reis in de hoofdstad San Jose. In San Jose is niet veel te beleven en daarom vertrekken we de dag na aankomst direct naar onze volgende bestemming: Tortuguero National Park.

Tortuguero National Park

Tortuguero, de Amazone van Costa Rica, mysterieus en vol wildlife in weelderig groene natuur en smalle rivieren. Het is een schiereiland omgeven door moeras en kronkelende kanalen aan de Caribische kust in het noordoosten van Costa Rica. Tortuguero National Park is alleen te bereiken per boot. Dat is helemaal geen straf want deze boottocht is adembenemend mooi. We varen in ruim een uur via allerlei kanalen naar onze lodge.

In de middag staat een wandeling door het dorpje Tortuguero gepland. Het enige dorpje op het schiereiland. Het is klein en eenvoudig, maar met voldoende eettentjes, souvenirshops en bakkerijtjes. Er leven slechts een paar honderd mensen op het eiland en je vindt hier geen wegen. Alles is onverhard, dus auto’s heb je hier niet. 

We zijn om stipt 16.00 uur op het lokale knollenveldje aanwezig voor een voetbalwedstrijd. Een verkleind veld, een scheids die uit de losse pols met een potje kalkpoeder nog even snel de 16meter uitloopt en markeert én honden die tijdens de wedstrijd het veld oversteken. Je snapt het; erg vermakelijk! 

Onder begeleiding van een gids maken we de volgende dag een boottocht door de smalle kanalen van Tortuguero. We spotten ijsvogels, slangenhalsvogels en hebben veel reigers gezien. Verder bestaat onze spot-list uit apen, een luiaard en leguanen. Best een goeie buit wat wildlife betreft!

Afsluiten met een mooie zonsondergang aan het strand is het de volgende dag tijd om de boot terug te pakken naar het vaste land waar onze huurauto klaarstaat die we de rest van onze reis tot onze beschikking hebben. 

We hebben nog plek over op de achterbank, dus stap in en reis met ons mee!

Turrialba

In de ochtend worden we gedropt bij het restaurant waar ons Tortuguero avontuur 3 dagen geleden begon. Hier staat de huurauto klaar, althans dat was de bedoeling….NOT! Na wat belletjes en WhatsApp voiceberichtjes blijkt de huurauto onderweg te zijn, “mucho traffico” was het excuus. Geeft niks, we hebben vakantie! Na wat papierwerk starten we de motor van onze Daihatsu Bego en rijden het avontuur tegemoet. Onze 4X4 brengt ons uiteindelijk in Turrialba. Omgeven door indrukwekkende bergen en de actieve Turrialba vulkaan.

Ons hotel? Een oude hacienda met tientallen meters lange oprijlaan, sjiek aangelegde tuinen, extreem grote kamers en luxe restaurant… Not exactly our cup of tea, maar hey: luxe luizenleventje went!

Turrialba is een bergdorp in een vulkanisch gebied. Vanwege een uitbarsting in 1992 is het National Park niet altijd geopend voor publiek. Zo ook tijdens ons bezoek; het park is net weer dicht wegens eruptie gevaar. 

Wel kregen we een tip van de receptioniste voor een mooie viewpoint in de buurt, dus dan doen we dat. De wegen rondom de vulkaan blijken echter een uitdaging. Het is één grote verzameling van haarspeldbochten, koeien die ineens de bocht om denderen en op sommige stukken intens slecht wegdek met kratergaten, resultaat: “shake it like a Polaroid picture” in de auto. Eén ding is zeker, de baby wordt lekker in slaap gewiegd, Kevin heeft uitermate goede drivingskills en Janka? Die heeft de pap snel op, helemaal als de vulkaan is gehuld in diepe diepe mist… Gevalletje jammer, maar helaas!! 

De omgeving is echter bijzonder vruchtbaar en dus bezaaid met akkers, veeteelt, suikerriet en koffieplantages. Een super groene omgeving! De locals leven in dit gebied van landbouw en van de productie van kaas en koffie. 

We brengen nog een ochtend door bij het zwembad voordat we onze backpack in de kofferbak gooien en de volgende bestemming opzoeken… op naar San Gerardo de Dota!

San Gerardo de Dota

Wolken hangen boven het groene Talamanca gebergte. Verstopt in de vallei tussen de bergen ligt het dorpje San Gerardo de Dota. Het heldere water van de Savegre rivier slingert door het dorp dat op een hoogte van 2200 meter ligt. San Gerardo de Dota is makkelijk te bereiken via de Pan-American Highway. We draaien de ‘snelweg’ af en gaan al slingerend via een stijle weg bergafwaarts richting de vallei. Rustig de bochtjes nemen en hopen dat we geen ander verkeer tegenkomen, want passeren is haast onmogelijk!! De kwaliteit van het asfalt is beduidend minder dan die van de ‘snelweg’ maar hele grote kuilen zitten er gelukkig dit keer niet in de weg!

Reizigers bezoeken San Gerardo de Dota vooral om de quetzal te spotten en hikes te maken in de prachtige vallei. De quetzal is de bekendste inwoner van San Gerardo de Dota. Deze rood met groen gekleurde vogel, die alleen in Midden-Amerika voorkomt, zie je het hele jaar door in San Gerardo de Dota. De beste kans om één van deze bijzondere vogels te spotten is om 5.00 uur ’s ochtend tijdens een 2 uur durende tour met gids. Kosten $90,00. Neeeeh, 5.00 uur is ons té vroeg en wij zijn geen diehard vogelspotters dus houden het geld in onze portemonnee voor een diner voor twee (drie eigenlijk, want ik eet natuurlijk voor twee….)

Naast de quetzal kom je nog ruim tweehonderd andere vogelsoorten tegen tijdens een hike door San Gerardo de Dota. Dus we gaan op ons eigen gemak een hike maken die vanaf het hotel start. We zien natuurlijk lang zoveel vogels niet, maar hé daar kwamen we ook niet perse voor. De hike is mooi, het hotel is mooi en de kolibries bij het hotel zijn mooi.

Mooi toch?!

Manuel Antonio

Manuel Antonio in 3 woorden? Regenwoud, bountystrandjes en brutale aapjes!

Sowieso pakken we een goede regenbui, opklaringen en vervolgens een relaxte stranddag mee. Tuurlijk gaan we ook een dag naar het National Park!

Het Manuel Antonio National Park ligt aan de Pacifische kust in het zuiden van het land en werd in 1972 op het nippertje van ontwikkelaars gered. Gelukkig maar, want dit prachtige natuurgebied is één van de mooiste plekjes van het hele land!

Het park is niet groot, maar ondanks zijn kleine formaat heeft het een enorme aantrekkingskracht op toeristen! Dat is niet gek, want je vindt hier én een prachtig regenwoud waar wilde apen en kleurrijke vogels wonen én idyllische zandstranden met eindeloze rijen palmbomen.

Het schitterende Manuel Antonio National Park vat de rijkdommen van Costa Rica samen!

Je kunt het park met gids, maar ook alleen verkennen. Doen we op eigen houtje! Een gids is niet nodig omdat je vanzelf mensen ziet wijzen als er wat te zien is, zoals gezegd is het is namelijk een erg toeristisch park. Er zijn meerdere routes door het park die goed gemarkeerd en onderhouden zijn, en leiden door dicht regenwoud, over hoge uitzichtpunten en langs de idyllische stranden. 

Bij Manuel Antonio National Park hoort niet alleen een regenwoud, maar dus ook 4 stranden, waarvan wordt gezegd dat het de mooiste van heel Costa Rica zijn. De witte zandstranden zijn stuk voor stuk prachtig wit en liggen allemaal aan helderblauw water. Na een wandeling door het National Park komen we hier heerlijk tot rust, koelen we even af en genieten van de omgeving. Het is prachtig om te zien hoe het regenwoud uitkomt op deze stranden! 

Tijdens ons bezoek aan Manuel Antonio komen we agoeti’s (familie van de goudhaas), luiaards, leguanen, vele mooie vogels, 3 soorten apen, (doodshoofdaapjes, de extreem brutale kapucijnaap-die als je niet uitkijkt je tas op het strand leegroven, en familie brulaap met 2 kleintjes) grote krabben, bijzondere insecten en wasbeertjes tegen. 

De wasbeer, zéér gevaarlijk in zijn soort als je hem stoort tijdens zijn late-night-snack… Schets: 22.00 uur, gerommel vlakbij ons terras, een wasbeer die een kokosnoot aan het uithollen is. Merkt ons op tijdens onze poging het te filmen en is daar niet van gediend. Zet blazend en agressief de achtervolging in tot aan onze voordeur. Gered, heftig wel!

Bienvenidos a Costa Rica!!

Playa Esterillos Este

Geen drukte, serene chocoladekleurige stranden en een geweldige branding beschrijven de stranden van Playa Esterillos het beste. 

In Esterillos vind je de meeste luxe accommodaties die als confetti langs het strand verspreid liggen. Voor een 5-sterren ervaring, verblijven wij in het Alma del Pacifico. Het biedt de combinatie van pure luxe, rustgevende zeebries, zon en strand. Alma del Pacifico heeft twee zwembaden, een restaurant, een bar, een spa en een jacuzzi. 

Onze villa? Muy muy muy grande! 

Wat we doen? Niks! Oke, niet helemaal waar… een strandwandeling, chillen bij het zwembad en de zonsondergang op de gevoelige plaat vastleggen. Esta todos! 

Over het strand wandelen waar palmen en amandelbomen langzaam meewuiven met de zeebries ​​en we bijna geen mens tegenkomen! Wel de 2 honden van ons hotel, die de gehele strandwandeling samen met ons oplopen. De hoge temperatuur en het zeewater nodigen uit om te gaan zwemmen, niet alleen voor ons! 

Oh en de zonsondergang? Plaatje!

La Fortuna / Vulkaan Arenal

We gaan richting La Fortuna en komen langs Tarcoles. De ‘krokodillenbrug’ over de Tarcoles rivier is dan een onvermijdelijke stop! De krokodillen werden jaren geleden met voedsel naar de brug gelokt als attractie. Wilde dieren voederen is intussen bij wet verboden, maar de krokodillen bleven op hun vaste stek en zijn nog steeds een hotspot voor reizigers die hier passeren. De gigantische kolossen van Amerikaanse krokodillen kunnen tot wel 7 meter lang worden! Costa Rica heeft één van de grootste populaties, desalniettemin is het een kwetsbare soort als het om uitsterven gaat. Toch even een indrukwekkende tussenstop!!

La Fortuna is de laatste jaren enorm gegroeid en één van de meest populaire plekken van Costa Rica. Niet alleen toeristen, maar ook locals gaan hier graag naar toe. Dat is ook niet zo gek, want er is in de omgeving ontzettend veel te zien en te doen! Dagje zwembad met uitzicht op de vulkaan, wandelen langs hangbruggen in het regenwoud én genieten van warmwaterbronnen, dat is wat wij in La Fortuna doen!

Wij bezoeken de hangbruggen van Mistico; wandelen door de toppen van de jungle en we kijken onze ogen uit in het tropische regenwoud. De hangbruggen zijn hoog en niet breed en dat zorgt voor een avontuurlijker gevoel! Zo kijk je van de hangbrug naar de waterval beneden en zo sta je weer enkele tientallen meters lager.

Omdat het slecht weer is op het moment dat wij er waren, was het in het park vrij rustig. Weinig toeristen en weinig dieren helaas..  Met een beetje geluk komen we wel wat gekleurde kikkers en vogels tegen. That’s it!

Ohja, en de 3 gezellige Limburgers Nina, Moniek en Eefje die we uitnodigen om met z’n allen de F1 race te kijken op ons resort, naar de hotsprings te gaan en waar we ’s avonds een hapje en drankje mee doen.

Vanwege de vulkanische activiteit rondom La Fortuna heb je veel natuurlijke hotsprings in de buurt. De meeste hotsprings zijn “bezet” door dure spa resorts en kun je tegen een entreeprijs bezoeken, maar wij hebben het geluk dat ons resort er ook een aantal heeft waar we een duikje in kunnen nemen! De baden zijn aangelegd, dus geen natuurlijk ogende hotsprings, maar hé, dat mag de pret niet drukken!

Te leuk, te lekker, te relaxt! Vakantie is écht aan!

Santa Teresa

Er is in onze ogen maar één plekje dat solliciteert naar ‘perfecte afsluiter’. In dit geval is dat Santa Teresa: het hippe surfdorpje aan de Pacifische kust op Nicoya Peninsula, waar alles ‘muy pura vida’ is. Het schiereiland behoort tot één van de vijf Blue Zones ter wereld; een plek waar mensen gemiddeld gelukkiger en ouder worden. Zo’n plek moesten wij met eigen ogen zien en beleven!

Het schiereiland is groot en kent talloze stranden uitgestrekt vanaf het noorden tot en met het zuiden. Je hebt er meer dan 200 kilometer aan kustlijn. Het staat bekent om het surfen, maar ook omdat het één van mooiste stranden van Costa Rica heeft. 

Het dorpje Santa Teresa bestaat als het ware uit een lange straat. Op links ligt de jungle en op rechts het ongerepte strand. Tussendoor vind je kleine boetiekjes, surfscholen, relaxte beachclubs, hippe restaurants, koffiebarretjes en cafés met smoothiebowls op het menu. Apen die in de bomen slingeren, leguanen die langs onze voeten sneaken, surfers die de mooiste kunstjes vertonen en prachtige zonsondergangen zijn hier dagelijkse kost. En dat is precies wat deze plek zo’n heerlijke bestemming maakt om onze vakantie af te sluiten.. Verdere uitleg is niet nodig toch?!

Nieuwsgierig geworden? Check onze voorbeeldrondreizen voor Costa Rica, of bel ons voor meer informatie!